ระบบประสาท

ไมเคิลกำลังออกไปข้างนอก สวัสดีไมเคิล - ชู่ว์ เบาๆสิ - โอ้ เพลงเพราะดีนะ เอาล่ะ ไม่กวนแล้วก็ได้ ว่าแต่ตอนนี้ในตัวของไมเคิล กำลังเกิดอะไรขึ้นบ้างนะ เขาเห็นนักดนตรีกลุ่มหนึ่ง และแน่นอนว่าเขาใช้ตามองแน่ล่ะ ส่วนเพลงที่นักดนตรีกำลังเล่น ไมเคิลก็ใช้หูฟัง และเขาก็กำลังคิดด้วยสมอง ถึงสิ่งที่เขากำลังเผชิญอยู่ นั่นหมายความว่า ทั้งตาและหู จะต้องเชื่อมโยงกับสมอง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง พวกมันสื่อสารกัน แต่ด้วยวิธีไหนล่ะ แล้วการสื่อสารที่ว่า มันจะเป็นอย่างไร เรามาดูกันใกล้ๆดีกว่า ในร่างกายนั้นประกอบไปด้วยเซลล์ และเซลล์ทุกเซลล์ก็มีหน้าที่เฉพาะตัว เซลล์ที่เห็นนี้มีความพิเศษขึ้นมาหน่อย ด้วยรูปร่างที่เป็นเอกลักษณ์ จนเกือบจะเหมือนกับดวงดาว หนวดจับนี้ก็ไม่ต่างจากเสาสัญญาน ตัวอย่างเช่น มันสามารถ จับสัญญาณจากตาได้ สัญญาณที่ว่าจะถูกส่งผ่านไป ผ่านคอร์ดสัญญาณส่งออก สัญญาณนั้นจะถูกเซลล์ ที่อยู่ติดกันจับเอาไว้ ซึ่งมันก็จะส่งสัญญาณนั้นต่อไปอีก เซลล์ที่เรียงกันเป็นแถวยาวนั้น จะก่อตัวเป็นด้ายเส้นยาว และที่นั่นเองที่การสื่อสาร ดังกล่าวจะเกิดขึ้น เส้นด้ายที่เราพูดถึงนั้นคือเส้นประสาท และเซลล์ที่มีรูปร่างเหมือนดาว ก็คือเซลล์ประสาท ทั่วร่างกายของเรานั้น มีเส้นประสาทอยู่มากมาย ก่อเกิดเป็นเครือข่ายในการถ่ายทอด สัญญาณทั้งไปและกลับขึ้นมา เช่น สัญญาณที่เราเห็นหรือได้ยิน ที่กระดูกสันหลัง จะมีเส้นประสาท ไปรวมตัวเข้าด้วยกันมากมาย นี่คือเส้นประสาทไขสันหลัง และมันก็เชื่อมกับสมองโดยตรง เส้นประสาท เส้นประสาทไขสันหลัง และสมอง ต่างก็เป็นรากฐานของระบบ ประสาทในร่างกายนี้ ทั้งสมองและเส้นประสาทไขสันหลัง ได้ก่อเกิดเป็นระบบประสาทส่วนกลางขึ้น เส้นประสาทส่วนนอกในร่างกาย ก็ก่อเกิดเป็นระบบประสาทรอบนอกขึ้นมา เมื่อมีใครสักคนมาสัมผัสแขนของคุณ เซลล์ที่รับความรู้สึกก็จะทำงาน พวกมันตอบรับสัมผัสและเปลี่ยนมัน ให้เป็นสัญญาณทางประสาท ที่จะถูกถ่ายทอดต่อไปยังร่างกาย สัญญาณจะเคลื่อนที่ได้รวดเร็วมาก ตอนแรกมันจะไปที่เส้นประสาทไขสันหลัง จากนั้นก็จะไปที่สมองต่อ นั่นคือตอนที่เรารู้สึกได้ถึงแรงกดบนแขน นั่นคือตอนที่สมองแปลความ และวิเคราะห์ออกมาแบบนั้น และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในสมอง ของไมเคิล ตอนที่เขายืนอยู่ที่จตุรัสในเมือง สัญญาณมากมายของเพลงและผู้คน ในจตุรัส ได้ถูกส่งไปที่สมองของเขา สมองจึงแปลความและวิเคราะห์มัน และตอนนี้ไมเคิลก็เพิ่งสังเกตเห็นบางอย่าง สาวน้อยที่เล่นทรัมเป็ตอยู่น่ะน่ารักดี ใช่แล้ว จริงๆเธอน่ารักมาก โอ้ ไมเคิลเริ่มรู้สึกอาย แล้วหน้าก็เริ่มแดง แต่เขาก็เลือกที่จะเดินเข้าไปหา นักทรัมเป็ตสาวเพื่อคุยกับเธอ เมื่อไมเคิลตัดสินใจจะทำอย่างนั้น สมองก็จะถ่ายทอดสัญญาณ ไปที่กล้ามเนื้อขา ซึ่งกล้ามเนื้อก็ตอบรับสัญญาณนั้น แล้วจึงเริ่มก้าวขาออกไป ส่วนอาการหน้าแดงนั้น ไม่ใช่การตัดสินใจของไมเคิลหรอก มันเกิดขึ้นเอง แต่ตัวการที่แท้จริงคือสมองซึ่งถ่ายทอด สัญญาณไปที่ร่างกาย ให้เพิ่มการไหลเวียนเลือด จนทำให้แก้มแดงขึ้น เราเรียนรู้อะไรจากเรื่อง ทั้งหมดนี้ได้บ้างนะ อย่างแรกก็คือเส้นประสาทนั้น จะทำงานได้ 2 แบบด้วยกัน แบบแรกคือควบคุมเรื่องการรับรู้ เช่น การกระทำที่ต้องเคลื่อนไหวหรือพูด นี่คือระบบประสาทโซมาติก ในขณะที่การทำงานอื่นนั้น เราอาจควบคุมมันได้ แล้วเราก็ไม่จำเป็นต้องคุมมันด้วย เราหายใจได้โดยที่ไม่ต้องคิดด้วยซ้ำ และหัวใจของเราก็เป็นแบบนั้นเช่นกัน มันเต้นโดยปราศจากการตัดสินใจของเรา การทำงานแบบนี้จึงถูกเรียกว่า ระบบประสาทอัตโนมัติ และเรื่องอื่นที่เราเรียนรู้ได้ก็คือ ทิศทางการเดินทางของสัญญาณ ประสาทนั้นมีอยู่ 2 ทิศทาง ข้อมูลที่เราได้เห็น ได้ฟัง และได้สัมผัส จะถูกส่งไปยังสมอง สัญญาณที่ควบคุมกล้ามเนื้อ จะส่งไปจากสมอง ระบบประสาทจึงทำงานอยู่ ทั่วทุกส่วนในร่างกาย และทำงานเกี่ยวเนื่องกันกับ การทำงานของร่างกายทั้งหมด เมื่อเราฟังเพลง ประสาทการได้ยินก็จะทำงาน ถ้าเราเริ่มเต้น เส้นประสาทก็จะทำให้ ร่างกายของเราขยับ และความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้นกับร่างกาย ตอนที่ได้ฟังเพลงที่เราชอบ ก็ถูกควบคุมโดยระบบประสาทเช่นกัน แต่ตอนนี้สำหรับไมเคิลแล้ว ก็คงไม่มีอะไรส่งผลกับเขาได้อีก เขากำลังเต้นอย่างสนุกเลย