สบู่

ไมเคิลต้องการขจัดคราบน้ำมัน ออกไปจากเสื้อยืดของเขา แต่การใช้แค่น้ำธรรมดา มันช่วยอะไรไม่ได้หรอก ทำไมเป็นแบบนั้นล่ะ ก็เพราะโมเลกุลของน้ำมัน เป็นโมเลกุลที่ไม่มีขั้ว ทำให้มันไม่มีพื้นที่ให้ประจุบวก และประจุลบอยู่เลย ซึ่งต่างกับโมเลกุลของน้ำ โมเลกุลของน้ำนั้นมีขั้ว มันจึงมีทั้งประจุบวก และประจุลบอยู่มากกว่า ถ้าต้องการขจัดคราบน้ำมันออกไป ไมเคิลต้องใช้ตัวทำละลาย แบบไม่มีขั้วมาช่วย ซึ่งตัวทำละลายบางชนิดที่ว่า ก็มีกลิ่นแรง เช่นสารทินเนอร์และสารอะซิโตน แต่เขาก็ไม่อยากให้เสื้อของตัวเองพัง โชคยังดีที่มีวิธีอื่น ที่เราใช้กันอยู่ทุกวัน ทั้งยังขจัดคราบได้ดีไม่แพ้กันด้วย มันคือสบู่นั่นเอง โมเลกุลฝั่งหนึ่งของสบู่ จะมีออกซิเจนอยู่ 2 อะตอม ซึ่งอะตอมของออกซิเจนพวกนี้ จะมีค่าประจุเป็นลบ ดังนั้นโมเลกุลทั้งหมดจึงเป็นไอออน ที่สามารถละลายในน้ำได้ง่าย ในขณะที่อีกฝั่งของโมเลกุลนั้น เราจะพบหางอะตอมของคาร์บอน และไฮโดรเจน ที่ไม่มีทั้งประจุบวกหรือประจุลบ ที่บริเวณดังกล่าวเลย นั่นทำให้โมเลกุลของสบู่ในส่วนนี้ กลายเป็นโมเลกุลแบบไม่มีขั้ว ด้วยเหตุนี้มันจึงละลายได้ดี ในสารประกอบที่ไม่มีขั้วชนิดอื่น เช่น พวกไขมัน ก็เพราะตัวถูกละลายที่มีขั้ว จะละลายในตัวทำละลายที่มีขั้ว โมเลกุลฝั่งหนึ่งของสบู่จึงสามารถ ละลายคราบน้ำมันและไขมันได้ ในขณะที่โมเลกุลอีกฝั่งของสบู่ ก็ละลายในน้ำได้เช่นกัน เมื่อไมเคิลเอาสบู่ถูลงไปที่คราบน้ำมัน ส่วนของหางที่ไม่มีขั้วก็จะ เข้าไปห่อหุ้มจุดที่เปื้อนน้ำมันไว้ และเมื่อเขาซักเสื้อด้วยน้ำเปล่า ขั้วโมเลกุลที่หางของสบู่ก็จะ หลุดออกมาข้างนอก ดังนั้นคราบน้ำมันทั้งหมดบนเสื้อ จึงละลายน้ำไป แค่นี้คราบน้ำมันก็หายไปแล้ว ดูเหมือนเจนนี่เองก็อยากขจัดคราบ ที่เปื้อนอยู่เหมือนกันนะ โอ้ คราบจาระบีจากโซ่ของจักรยาน ก็ซักออกยากไม่ใช่เล่น ต่อให้ใช้สบู่ก็คงช่วยอะไรไม่ได้แล้วล่ะ แต่ไมเคิลมีความคิดที่ดีกว่านั้น อย่างแรกก็ต้องไปหาสารประกอบไม่มีขั้ว ที่ข้นกว่าสบู่มาก่อน อย่างเช่นครีมทามือ หรือน้ำมันพืช จากนั้นค่อยทามันลงไปบนจาระบี ที่ติดเป็นคราบเหนียวอยู่ แล้วปล่อยทิ้งไว้สัก 2-3 นาที ดูสิ น้ำมันพืชได้ละลายคราบเหนียว ของจาระบีออกมาแล้ว ทีนี้ก็ต้องเอาเสื้อมาซักน้ำมันพืชออก ด้วยสบู่อีกครั้งหนึ่ง รู้แล้วใช่ไหมว่าถ้าเราอยากขจัดคราบ ของจาระบีออกไป ก็ให้นึกถึงกฎที่ว่าตัวถูกละลายที่มีขั้ว จะละลายในตัวทำละลายที่มีขั้ว แล้วอย่าลืมใช้น้ำมันพืช ไปละลายคราบจาระบีนะ